ប្រសិនបើអ្នកកើតជំងឺកាមរោគមិនបានព្យាបាលអាចឱ្យមានផលវិបាកដូចជា៖
បណ្តាលឱ្យមាន កូនក្រៅស្បូន ឬគ្មានកូន បង្ហួរនោមរួមតូច កូនស្លាប់ក្នុងពោះឬកើតមកមិនធម្មតា កូនកើតមកខ្វាក់ភ្នែកតាំងពីកំណើត ជាពិសេសមានការរលាកឬដំបៅប្រដាប់បន្តពូជដែលបណ្តាលឱ្យងាយឆ្លងមេរោគផ្សេងៗទៀតជាពិសេសការជ្រៀតចូលនៃមេរោគអេដស៍ដែលជាជំងឺកាចសាហាវគ្មានថ្នាំព្យាបាល។

ជំងឺកាមរោគដែលគេប្រទះឃើញជាញឹកញាប់មាន ជំងឺប្រមះទឹកបាយ ប្រមះទឹកថ្លា សិរមាន់ ជំងឺស្វាយ ជំងឺសង់មូ និងជំងឺទាមឡា។
• ជំងឺប្រមះទឹកបាយបណ្តាលមកពីបាក់តេរីមួយប្រភេទឈ្មោះ នេសេរីយ៉ា ហ្គោណូរេ(Neisseria Gonorrhoeae)។ ជំងឺនេះឆ្លងតាមការរួមភេទជាមួយដៃគូរដែលមានផ្ទុកមេរោគនេះ ឬម្តាយ
ដែលមានជំងឺនេះចម្លងទៅឱ្យកូនក្នុងផ្ទៃ។
• ជំងឺប្រមះទឹកថ្លាបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ក្លាមីឌីយ៉ាត្រាកូម៉ាទីស(Chlamydia Trachomatis)ជំងឺនេះឆ្លងតាមការរួមភេទជាមួយដៃគូរដែលមានផ្ទុកមេរោគនេះ។
• ជំងឺសិរមាន់បង្កឡើងដោយវីរុសឈ្មោះ យូមេន ប៉ាពីឡូម៉ា(Human Papilloma)។ ជំងឺនេះឆ្លងតាមរយៈការរួមភេទជាមួយដៃគូរដែលមានផ្ទុក
មេរោគនេះ។
• ជំងឺស្វាយបណ្តាលមកពីបាក់តេរី ត្រេប៉ូណេម៉ា ប៉ាលីដូម(Treponema Pallidum)។ជំងឺនេះ ឆ្លងតាមការរួមភេទជាមួយដៃគូរដែលមានផ្ទុកមេរោគនេះ និងពីម្តាយដែលមានជំងឺចម្លងទៅឱ្យ
កូន។
• ជំងឺសង់មូ បណ្តាលមកពីបាក់តេរីឈ្មោះ អេម៉ូភីល៉ុស ឌុយក្រេ(HAEMOPHILUS DUCREY) ជំងឺនេះឆ្លងតាមរយៈការរួមភេទជាមួយដៃគូរដែលមានផ្ទុកមេរោគនេះ។

ឥរិយាបថមួយចំនួនដែលអាចបណ្តាលឱ្យឆ្លងជំងឺមាន៖
• ជំងឺផ្តាសាយនិងកញ្រ្ជិលបើយើងប៉ះពាល់អ្នកជំងឺឬប្រើប្រាស់វត្ថុរួមជាមួយអ្នកជំងឺ មានកន្សែងជូតខ្លួន ក្រាសសិតសក់ កែវទឹក សម្លៀកបំពាក់..នោះយើងនឹងឆ្លងមេរោគពីអ្នកជំងឺបាន។
• ជំងឺផ្តាសាយ ហើមសួត របេង សុទ្ធតែឆ្លងតាម
រយៈខ្យល់ដង្ហើម។ ការដកដង្ហើមនៅក្បែរអ្នកជំងឺអាចនាំយកមេរោគពីអ្នកជំងឺ ពិសេសនៅពេលក្អកឬកណ្តាស់។
• កាបរិភោគអាហារព្រមទាំងភេសជ្ជៈមានផ្ទុកមេរោគនៅពេលមនុស្សក្អកឬកណ្តាស់លើវា កាន់វាដោយដៃកខ្វក់ មានរុយឬមេរោគ ឬសត្វដទៃស៊ី ឬក៏វារកាត់អាចកើតជំងឺបាន ជាពិសេសអាហារផ្អូមដែលបណ្តាលឱ្យកើតជំងឺរាកមូល។