• អង់ស៊ីមគឺជាកាតាលីករជីវៈដែលជម្រុញល្បឿនប្រតិកម្មគីមីផ្សេងៗ។ ឧទាហរណ៌ អាហារដែលយើងបរិភោគមិនរលាយក្នុងទឹកឬមិនអាចសាយបានទេ។ អាហារទាំងនោះជាម៉ូលេគុលធំៗ ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យវាមិនអាចឆ្លងកាត់ផ្ទៃនៃភ្នាសកោសិកាបាន។

• ឧទាហរណ៌ នៅពេលយើងដុតកម្ដៅប៉ូតាស្យូមក្លរ៉ាតយ៉ាងខ្លាំង វានឹងបញ្ចេញអុកស៊ីសែន។ ប្រតិកម្មនេះប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងយឺត ហើយទាមទារសីតុណ្ណភាពខ្ពស់។

ការបាត់បង់គុណភាពប្រូតេអ៊ីនបណ្ដាលមកពីលក្ខខណ្ឌដូចខាងក្រោម៖
• អាស៊ីតឬបាសខ្លាំង : ការប្រែប្រួលនៃ PH ធ្វើឱ្យកើនឬបាត់បង់អ៊ីយ៉ុងអាស៊ីតអាមីនេក្នុងច្រវាក់ប៉ូលីប៉ិបទីត ដែលបណ្ដាលឱ្យសម្ព័ន្ធអ៊ីដ្រូសែនត្រូវបានបង្អាក់។
• អង្គធាតុរំលាយ : ដោយសារសមត្ថភាពរបស់បណ្ដុំរ៉ាឌីកាល់និងការបង្កើតសម្ព័ន្ធអ៊ីដ្រូសែនជាមួយទឹក សារធាតុរំលាយមិនប៉ូលែក៏បង្អាក់ការជ្រាបចូលរបស់ទឹកបានដែរ។
• សាប៊ូ : ម៉ូលេគុលសាប៊ូបង្អាក់ភាពបត់បែនរបស់ប្រូតេអ៊ីន ហើយធ្វើឱ្យរលាច្រវាក់ប៉ិបទីត។
• ភ្នាក់ងារផ្សេងៗ : ភ្នាក់ងារផ្សេងៗដូចជាអ៊ុយរេបង្អាក់សម្ព័ន្ធអ៊ីដ្រូសែននិងការជ្រាបចូលនៃទឹក។
• កំហាប់អំបិល : យើងដឹងថា ប្រូតេអ៊ីនសរសៃមិនរលាយក្នុងទឹកទេ។ ប៉ុន្តែបើគេថែមអំបិលតែបន្តិចនៅក្នុងទឹក នោះនឹងធ្វើឱ្យមានកំណើននូវភាពរលាយក្នុងទឹកគួរឱ្យកត់សំគាល់។
• លោហធាតុធ្ងន់ : លោហធាតុធ្ងន់មួយចំនួន ដូចជាបារត សំណក៏មានឥទ្ធិពលទៅលើទម្រង់ប្រូតេអ៊ីនតាមវិធីច្រើនយ៉ាង។ វាអាចផ្តាច់សម្ព័ន្ធអ៊ីយ៉ុងដែលមានបន្ទុកអគ្គិសនីអវិជ្ជមាន។ លោហធាតុក៏អាចធ្វើឱ្យប្រែប្រួលទម្រង់និងនាទីរបស់ប្រូតេអ៊ីនដែរ។ ឧទាហរណ៌ កង្វះឈាមក្រហមជារោគសញ្ញាមួយដែលបណ្ដាលមកពីសំណពុល។
• បម្រែបម្រួលសីតុណ្ហភាព : កាលណាសីតុណ្ហភាពកាន់តែខ្ពស់ សកម្មភាពរបស់ម៉ូលេគុលប្រូតេអ៊ីនក៏កាន់តែកើនឡើង។ ផ្ទុយទៅវិញ បើសីតុណ្ហភាពថយចុះ ការចងសម្ព័ន្ធអ៊ីដ្រូសែនក្នុងម៉ូលេគុលប្រូតេអ៊ីនត្រូវបានបង្អាក់។
• ចលនាមេកានិច : ការកូរឬកិនក៏បង្អាក់កម្លាំងដែលបង្កើនទម្រង់ប្រូតេអ៊ីនបានដែរ។ ឧទាហរណ៌ សស៊ុតនឹងអស់គុណភាព ហើយក្លាយជាពពុះនៅពេលដែលគេវាយឬកូរវាខ្លាំង។

តាមទម្រង់ប្រូតេអ៊ីនគេចែកប្រូតេអ៊ីនជា 2 ក្រុមគឺ៖
• ប្រូតេអ៊ីនសរសៃ : ជាម៉ូលេគុលវែង មិនរលាយក្នុងទឹក ហើយស្វិត។ ប្រូតេអ៊ីនសរសៃមាននៅក្នុងស្បែក សក់ និងក្រចក ហើយមាននាទីជាអ្នកការពារ។
• ប្រូតេអ៊ីនគ្រាប់ : ជាម៉ូលេគុលរាងមូលតូចៗ រលាយក្នុងទឹក។ ប្រូតេអ៊ីនគ្រាប់មាននាទីចលករ។ អង់ស៊ីមស្ទើរតែទាំងអស់មានទម្រង់ជាគ្រាប់។ អង់ទីករ អេម៉ូក្លូប៊ីន និងអាល់ប៊ុយមីន ជាអ្នកដឹកនាំអាស៊ីតខ្លាញ់ក្នុងឈាម។