រុក្ខជាតិដែលដុះក្នុងបរិសា្ថនជុំវិញយើងមានច្រើនប្រភេទខុសប្លែកពីគ្នារុក្ខជាតិខ្លះយើងអាចបរិភោគបាន ។ រុក្ខជាតិទឹកមានលក្ខណៈខុសប្លែកគ្នាជាច្រើនចំណុចទាំងពីរទំហំ ពណ៌រូបសណ្ឋាន និងទីកន្លែងដែលដុះលូតលាស់ដូចជាតំបន់មានព្រិលធ្លាក់ កំអែរភ្នំភ្លើង ជញ្ជាំងថ្ម ។រុក្ខជាតិទាំងនេះត្រូវការពន្លឺតិច និងដុះបន្តភ្ជាប់គ្នាមានទ្រង់ទ្រាយដូចកង់ច្រវាក់ ។ រុក្ខជាតិប្រភេទខ្លះជាចំណីរបស់សត្វមាឌតូចដូចជាពួកបង្កង ក្តាម និងត្រី ។ ប៉ុន្តែសត្វមាឌតូចៗទាំងនេះ ក៏ជាចំណីរបស់សត្វមាឌធំដូចជា ភេ ខ្លាឃ្មុំ ត្រីបាឡែន ពិសេសគឺមនុស្ស ។ រុក្ខជាតិទឹកទាំងនោះផ្តល់អុកស៊ីសែនអោយទឹក ហើយទឹកជួយទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងឡាយបន្តទៅទៀត ។ ដូចនេះជីវិតទាំងអស់នៅលើផែនដីតែងទ្រទ្រង់គ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងបរិស្ថាន ។

នៅពេលយើងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវសមុទ្រដោយមានអារម្មណ៍ថា ឈឺក្បាល វិលមុខ បែកញើស ទាំងនេះជាសញ្ញាបង្ហាញថា “ពុលរលក” បញ្ហានេះបណ្តាលមកពីរលកសមុទ្រ ធ្វើអោយទូកមានចលនាមុជងើបៗ ដែលយើងមើលឃើញពីចំណុចមួយទៅកាន់ចំណុចផ្សេងទៀតជាអ័ក្សរដេក ។ ដើម្បីជៀសវាងការពុលរលកបែបនេះ គេគ្រាន់តែញុំាអាហារក្រៀមអាហារមានគ្រឿងទេសច្រើន ហើយអង្គុយ រឺដេក ចំកណ្តាលទូក រឺនាវាដែលមានខ្យល់ចេញចូលល្អ ហើយបិទភ្នែកជៀសវាងការមើលឃើញវត្ថុទាំងឡាយមានចលនា ។

ត្រីសមុទ្ររស់នៅក្នុងទឹកយ៉ាងងងឹតត្រង់កន្លែងដែលរុក្ខជាតិបៃតងមិនអាចលូតលាស់បាន ។ ពពួកត្រីទាំងនោះធន់នឹងសម្ពាធទឹកត្រជាក់យ៉ាងខ្លាំង ។ ត្រីទាំងនោះភាគច្រើនមានពន្លឺនៅលើខ្លួនរបស់វា ។ ភ្នែកត្រីខ្លះអាចចាប់ពន្លឺតូចៗបានហើយត្រីខ្លះទៀតមិនអាចមើលអ្វីឃើញតែវាប្រើថាមពលយ៉ាងចំលែកនិងមានស្បែកយ៉ាងក្រាស់ ហើយត្រីខ្លះទៀតមានពុកមាត់ (អង់តែន) ជាអ្នកបង្ហាញផ្លូវ ។ ពួគវាចាប់អាហារដោយបណ្តែតខ្លួន។

ផ្ទះរឺអគារធំៗគេសង់ឡើង ដោយបន្តវត្ថុចំលងចរន្តអគ្គិសនីចាប់ពីកំពូលអាគាររហូតដល់ក្នុងដី ។ នៅពេលមានព្យុះខ្យល់ដែលផ្ទុកពេញទៅដោយបន្ទុកអគ្គិសនីផ្ទុយគ្នា បានទាញគ្នាចូលបង្កើតបានជាពន្លឺផ្លេកៗឡើង ពន្លឺនេះយើងហៅថា “ផ្តេកបន្ទោរ” ពេលខ្លះមានសំលេងខ្លាំងខ្ទ័រឡើងជាមួយផង ។ វត្ថុចំលងចរន្តអគ្គិសនីដែលគេដាក់នៅកំពូលអគារនេះអាចទាក់ទាញបញ្ជូនចរន្តចូលទៅក្នុងដី ដើម្បីធានាសុវត្ថិភាពអគារនិងចៀសផុតពីការបំផ្លាញ ដោយចរន្តអគ្គិសនីក្នុងបរិកាស ។ វត្ថុចំលងចរន្តនេះបានប្រឌិតឡើងដោយជនជាតិ អាមេរិកម្នាក់ ឈ្មោះ បិនចាមិនហ្រ្វង់គ្លឺន នៅឆ្នាំ១៧៥២ ។

ទឹកសមុទ្រគ្រប់កន្លែងទាំងអស់សុទ្ធតែមានអំបិល ។ រសជាតិនេះទាក់ទងទៅនឹងបរិមាណទឹកដែលត្រូវរលាយ ។ ទឹកសមុទ្រមានអំបិលតិចគឺទាក់ទងទៅនឹងទន្លេហូរចូលច្រើន និងកំរិតសីតុណ្ហភាពទាប ។ ប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ រំហួតទឹកលឿនឆាប់ប្រមូលបានអំបិល ។ ដូចនេះសមុទ្រមានទន្លេហូរចូលច្រើន មានអំបិលតិចជាងសមុទ្រមានទន្លេហូរចូលតិច និងកំរិតសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ ។