• អ៊ីប៉ូតាឡាមុស គឺជាផ្នែកមួយនៃខួរក្បាលដែលតម្រូវមជ្ឈដ្ឋានក្នុងសារពាង្គកាយ។
• អ៊ីប៉ូតាឡាមុស មាននាទី-ត្រួតពិនិត្យការបញ្ចេញរបស់ក្រពេញអ៊ីប៉ូភីស។ សកម្ម-ភាពរបស់វាទទួលរងឥទ្ធិពលទៅតាមកម្រិតអរម៉ូននៅក្នុងឈាមនិងអាំងភ្លុចប្រសាទ(ព័ត៌មាន)ដែលចូលទៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលប្រសាទ។

• តំណបត្រឡប់អវិជ្ជមាន កើតមាននៅពេលមានកំ-ណើនរបស់សារធាតុមួយ(អាំងស៊ុយលីន)បង្អាក់ដំណើរការដែលដឹកនាំឱ្យមានកំណើនសារធាតុនោះ(គ្លុយកូស)។ តំណបត្រឡប់អវិជ្ជមាន មាននាទីថែរក្សាថេរលំនឹង។ ឧទាហរណ៌ ការរក្សាកម្រិតគ្លុយកូសក្នុងឈាមឱ្យនៅក្នុងដែនកំណត់មួយ។ ក្រោយពេលបរិភោគអាហារសម្បូរដោយជាតិគ្លុយស៊ីតប្រដាប់រំលាយអាហារបំបែកគ្លុយស៊ីតឱ្យទៅជាស្ករងាយដែលចូលទៅក្នុងចរន្តឈាមតាមភ្នាសពោះវៀនតូច។ លទ្ធផលនៃកំណើនកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមភ្ញោចកោសិកាមួយចំនួនរបស់លំពែងឱ្យបញ្ចេញអរម៉ូនអាំងស៊ុយលីន។ អាំងស៊ុយលីនភ្ញោចកោសិកាគោលដៅឱ្យទទួលយកគ្លុយកូស ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីបង្កើតថាមពលឬស្តុកទុកក្រោមទម្រង់ជាគ្លីកូសែន។ អាត្រានៃការបញ្ចេញអាំងស៊ុយលីនពីលំពែងថយចុះនៅពេលដែលគ្លុយកូសចាកចេញពីចរន្តឈាមចូលទៅក្នុងកោសិកា។

• បរិមាណអរម៉ូនប្រែប្រួល ដោយសារការប្រែប្រួលនៃបរិមាណអ៊ីយ៉ុងឬសារធាតុចិញ្ចឹមនៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋានកោសិកាបញ្ចេញពីប្រព័ន្ធប្រសាទនិងពីអរម៉ូនផ្សេងទៀត។

• សែនឯកទេស នៅក្នុងណ្វៃយ៉ូធ្វើសកម្មភាពភ្ញោចឱ្យមានការដឹកនាំសំយោគប្រូតេអ៊ីនយថាប្រភេទមួយ។ ឧទាហរណ៌ អរម៉ូនស្តេរ៉ូអ៊ីត(តេស្តូស្តេរ៉ូន) ភ្ញោចសែននៅក្នុងកោសិកាសាច់ដុំឱ្យសកម្មឡើង ដើម្បីដឹកនាំ

• អរម៉ូនស្តេរ៉ូអ៊ីត គឺជាម៉ូលេគុលតូចៗដែលរលាយក្នុងខ្លាញ់(លីពីត)។ ម៉ូលេគុលតូចៗនៃអរម៉ូននេះអាចឆ្លងកាត់តាមភ្នាសកោសិកាគោលដៅយ៉ាងងាយស្រួល។នៅក្នុងកោសិកា អរម៉ូនស្តេរ៉ូអ៊ីតភ្ជាប់នឹងធ្មួលក្នុងស៊ីតូប្លាស។