ការឡើងកម្តៅនៃសារពាង្គកាយបានបង្ហាញថាសារពាង្គកាយកំពុងប្រឆាំងជាមួយភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ។

បានជាមុខរបួសយើងក្តៅហើម ហើយក្រហមព្រោះក្នុងរយៈពេលតំណបរលាកសារធាតុគីមីដែលផលិតដោយកោសិកាឆ្លងមេរោគធ្វើឱ្យសរសៃឈាមនៅត្រង់កន្លែងមានរបួសហើម រីកធំ។ នៅពេលនោះធាតុរាវ និងគោលិកាសជ្រៀតចេញតាមចន្លោះកោសិកានៃភ្នាសសរសៃប្តូរដែលធ្វើឱ្យកន្លែងមានមេរោគឆ្លងនោះឡើងក្រហម និងហើមប៉ោង។

គ្រប់គោលិកាសទាំងអស់មាននាទីប្រឆាំងជាមួយភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ។

មេរោគអាចជ្រៀតចូលទៅក្នុងសារពាង្គកាយបានតាមរយៈស្បែកមានរបួស។

នៅក្នុងប្រដាប់រំលាយអាហារមានអង់ស៊ីមរបស់ក្រពះ ថ្លើមនិងលំពែង។ មាននាទីបំផ្លាញភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ ម្យ៉ាងទៀតជាតិអាស៊ីតនៅក្នុងក្រពះខ្លាំងគ្រប់គ្រាន់អាចសម្លាប់មេរោគជាច្រើនជ្រៀតចូលតាមអាហារដែលយើងបរិភោគ។