រវាងឆ្នាំ ២៤៥ និង ២៥០នៃ គ.ស គណៈបេសកទូតដែលចូលបានមកដល់ប្រទេសខ្មែរមាន លោក កាំង តៃ (ជនជាតិចិន) លោក ឈូ យិន ឬ ជូ ឈិន (ជនជាតិចិន) និង ជនជាតិឥណ្ឌា នៅក្នុងរាជ្យព្រះបាទហ្វាន់ស៊ីយុន។

ព្រះបាទហ្វាន់ហ្វាន់ជាបុត្ររបស់ព្រះបាទ ហ៊ុន ប៉ាន់ហួន។

ព្រះរាជាល្បីៗដែលសោយរាជ្យនៅនគរភ្នំមាន ៖ • ព្រះបាទហ៊ុនទៀន ឬ កៅណ្ឌិន្យទី១ • ព្រះបាទហ្វាន់ចេម៉ាន់ ឬ ស្រីមារៈ • ព្រះបាទហ្វាន់ស៊ីយុន • ព្រះបាទកៅណ្ឌិន្យទី២ ឬ កៅឆេយូ • ព្រះបាទកៅណ្ឌិន្យជ័យវរ្ម័ន(ចោយេប៉ោម៉ោ) • ព្រះបាទរុន្រវរ្ម័ន(លីតោប៉ាម៉ោ)។

ហ្វូណនកើតមកពីពាក្យខ្មែរ វ្នំ។ ហើយបានក្លាយជាពាក្យភ្នំព្រោះស្តេចសម័យនោះមានឋានន្តរនាមជា ស្តេចភ្នំ ត្រូវនឹងពាក្យខ្មែរបុរាណថា កុរុងវ្នំ ត្រូវនឹងភាសាសំស្រ្តឹតថា បវ៌តភូបាលឬសែលរាជ។

លោកប៉ូលពីល្យូត និយាយថា នគរភ្នំកកើតជារដ្ឋនៅសវត្សទី១ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ៥០នៃគ.ស។