តាំងពីសម័យបុរេប្រវត្តិមកដល់សតវត្សទី ១៨ ផលិតកម្មគ្រឿងសម្ភារៈក្រៅពីឧបករណ៍កសិកម្មតែងជួបការលំបាក ភាពអន់ថយផ្នែកគមនាគមន៍ភាពក្រខ្សត់និងតម្លៃខ្ពស់នៃរូបធាតុដើម ជំរុញឪ្យកសិករផលិតផលឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ដោយខ្លួនឯង ។ បន្ដិចក្រោយមក ការងារសិប្បកម្មក៏លេចរូបរាងឡើងពិសេសនៅទីក្រុងដែលប្រព្រឹត្តិទៅក្នុងរោងជាងគ្រួសារ ហើយបានប្រមូលផ្ដុំនិងចងក្រងជាសមាគមមុខរបរ ។
នៅក្នុងសតវត្សទី ១៧ កម្មន្ដសាលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមានសិប្បករជាច្រើនរយនាក់ចូលរួមនិងទទួលបានការបែងចែកការងារផង ។ កំពុងផែនានាដែលអនុគ្រោះដល់ពាណិជ្ជកម្មអាណានិគមបានក្លាយជាបជ្ឃមណ្ឌលឧស្សាហកម្មដ៏សំខាន់ ។
ជារឿងៗទីផ្សារដែលមានកំណត់ផងនោះ តម្រូវឪ្យមានការបំបែកការងារក្នុងលំហ ។ កម្លាំងចលករនៃទឹកហូរនិងខ្យល់បក់ ការប្រើប្រាស់ថាមពលអុសអាចឪ្យគេតាំងទីរោងចក្ររឧស្សាហកម្មបានច្រើនកន្លែងនៅតាមព្រៃឈើ ឬ ក្បែរផ្លូវទឹក ។ ផលិតកម្មក្នុងបរិមាណតិចតួចត្រូវការតែធនធានមានកម្រិរដូចជា អណ្ដូងរ៉ែកណ្ដាលវាល ។

ធាតុសំខាន់ៗនៃទេសភាពតំបន់ស្លដែក មានលក្ខណៈប្រមូលផ្ដុំឧស្សាហកម្ម តាមបែបឧស្សាហកម្មទាក់ទាញ ឧស្សាហកម្ម ឬ ឧស្សាហកម្មដែលនៅរាយប៉ាយតាមទីក្រុងក្នុងភូមិ តាមបណ្ដោយទន្លេឬក្នុងព្រៃ ។

ប្រទេសបារាំងបានអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មដោយសារកំលាំងពលករនៃទឹកហូរនិងខ្យល់បក់ ការប្រើប្រាស់ថាមពលរស់ អាចឪ្យរោងចក្រឧស្សាហហកម្មបានប្រមូលផ្ដុំនៅតាមព្រៃឈើឬ ប្រពភទឹកផលិតកម្មក្នុងបរិមាណតិចតួច ត្រូវការធនធានមានកម្រិតដូចជា អណ្ដូងរ៉ែកណ្ដាលវាល ។

តំហយចុះនៃទម្ងន់ឧស្សាហកម្មមិនអាចនាំឪ្យបាត់បង់សក្តានិភាព សេដ្ឋកិច្ចទេ ។ ព្រោះទោះបីទម្ងន់ឧស្សាហកម្មលើផ្អែកការងារមិនតម្លៃបន្ថែមឧស្សាកម្មនៅក្នុងប្រទេស ឬ តំបន់ជាច្រើនមានការថយចុះក៏ដោយ ក៏ ឧស្សាហកម្មនៅក្នុងសកម្មភាពសំខាន់នៃជីវិដតសេដ្ឋកិច្ចដដែល ព្រោះវាជាមជ្ឈមណ្ឌលប្រមូលផ្ដុំរបៀបបញ្ជូបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗហើយជះឥទ្ធិពលទៅលើផ្ទែកផ្សេងៗទៀត ជាទាទិ គឺជាកសិកម្មនិងសេវាកម្ម។ គេអាចចាត់ទុកតម្លៃបន្ថែមឧស្សាហកម្មក្នុងមនុស្សម្នាក់ជាអាំងឌីកាទ័រមួយដ៏ល្អដែលអាចបង្ហាញពីកម្រិតសម្រាប់អភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចជាតិនីមួយៗ ។ តំហយចុះនៃទម្ងន់ឧស្សាហកម្មជាលទ្ធផលបានមកពីការវិវត្តបច្ចេកវិទ្យាក្នុងពេលថ្មីៗនេះ ដែលបានកាត់បន្ថយចំនួនកម្មករអស់មួយភាគធំ ហើយបានបង្តើតការងារកាន់តែច្រើនជំនួសវិញ ។

ឧស្សាកម្មជីកគាល់ធុនធ្ងន់ ព្រោះដោយវាផ្ដើមចេញពីរូបធាតុដើម ឬ ផលិតផលពាក់កណ្តាល សម្រេចតាមមធ្យោបាយបច្ចេកទេសក្នុងរចនាសម័ន្ធពិសេសមួយគឺរោចក្រ ។