គឺមានប្រភពចេញពីកន្លែងមួយច្បាស់លាស់តាមរយៈបំពង់
បង្ហូរ ឬប្រឡាយពីទីតាំងនៃប្រភពដូចជារោងចក្រ និងបំពង់
បង្ហូរលូទឹកសំអុយ។ បំពុកលចំណុចនេះមានលក្ខណៈងាយ
ស្រួលក្នុងការពិនិត្យ និងធ្វើប្រព្រឹត្តកម្មសំអាតទឹកឡើងវិញ។

សារធាតុបំពុលទាំងនោះធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្ស
សត្វ និងរុក្ខជាតិដែលប្រើប្រាស់ទឹកជាពិសេសសារពាង្គកាយ
នានាដែលរស់នៅក្នុងទឹកផងដែរ។

ទឹកមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការរស់នៅរបស់មនុស្ស
ជាតិដូចជាទឹកសាបសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងគេហដ្ឋាន កសិកម្ម
ឧស្សាហកម្ម គមនាគមន៍ និងទេសចរណ៍។
-គេហដ្ឋាន៖ដូចជាទឹកសម្រាប់ផឹក បោកគក់ ដាំស្ល និងទឹក
សម្រាប់លាងសំអាត។ លើពិភពលោកទីក្រុងធំៗនិងទី
ប្រជុំបានប្រើទឹកម៉ាស៊ីនដោយមានការសម្លាប់មេរោគជា
ស្រេច ប៉ុន្តែនៅមានទីប្រជុំខ្លះនៅប្រើប្រាស់ទឹកតាមផ្ទះ
ឯកជន។ ចំណែកប្រជាជនរស់នៅ បណ្តាប្រទេសកំពុង
អភិវឌ្ឍនិងប្រទេសក្រីក្រភាគច្រើនកំពុងប្រើប្រាស់ទឹក
អណ្តូង អូរ បឹង ស្រះ ត្រពាំង ស្ទឹង និងទន្លេជាដើម។
ម្យ៉ាងទៀតការប្រើប្រាស់មិនស្មើគ្នាឡើយ ក្នុងមនុស្ស
ម្នាក់ៗ។ គេសង្កេតឃើញថាការប្រើប្រាស់ទឹកនៅបណ្តា
ប្រទេសអភិវឌ្ឍមានកម្រិតច្រើនជាងបណ្តាប្រទេសកំពុង
អភិវឌ្ឍ។
-ឧស្សាហកម្ម៖រោងចក្រឧស្សាហកម្មភាគច្រើនជ្រើសរើស
ទីតាំងសាងសង់ជិតប្រភពទឹក។ ព្រោះឧស្សាហកម្មខ្លះ
ត្រូវការទឹកជារូបធាតុដើមសម្រាប់លាងសំអាតនិងធ្វើឲ្យ
ត្រជាក់ម៉ាស៊ីន សម្រាប់បញ្ចេញចោល…។
-កសិកម្ម៖កសិកម្មដែលទទួលបានជោគជ័យនិងមិនបាន
ជោគជ័យក៏អាស្រ័យទៅលើលទ្ធភាពនៃការផ្គត់ផ្គង់ទឹក
ផងដែរ។ ដូច្នេះការផ្គត់ផ្គង់ទឹកមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់
ចំពោះកសិកម្មនៅទូទាំងពិភពលោក។ ចំពោះកសិកម្ម
នៅបណ្តប្រទេសអភិវឌ្ឍទទួលបានជោគជ័យក៏ព្រោះ
ប្រទេសទាំងនោះគេមានប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្របែបទំនើប។
ចំណែកបណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍវិស័យកសិកម្មភាគ
ច្រើនមិនទទួលបានជោគជ័យឡើយព្រោះការផ្គត់ផ្គង់ទឹក
ពឹងផ្អែកលើធម្មជាតិនឡើយ។
-ថាមពលៈវារីអគ្គិសនីកើតឡើងដោយសារតែចរន្តទឹកហូរ
ឬទឹកធ្លាក់ដែលគេអាចយកទៅប្រើប្រាស់ដើម្បីផលិត
ចរន្តអគ្គិសនី។ កាលពីមុនមិនទាន់រកឃើញធ្យូងថ្ម ប្រេង
កាត និងឧស្ម័នធម្មជាតិគឺថាមពលទឹកមានសារៈសំខាន់
បំផុត។ បច្ចុប្បន្នដោយសារតម្រូវការអគ្គិសនីកើនឡើងជា
ពិសេសដោយសារការបំពុលដោយផូស៊ីលឥន្ធនៈក្លាយជា
បញ្ហាមិនល្អចំពោះបរិស្ថានដូច្នេះគេបានខិតខំបង្កើត
អគ្គិសនីដោយប្រើប្រាស់ថាមពលទឹកមកជំនួសវិញ ដើម្បី
កាត់បន្ថយការបំពុលបរិយាកាស។
-គមនាគមន៍៖តាំងពីបុរាណកាលមកម្ល៉េះ គេចាត់ទុកផ្លូវ
ទឹកជាគមនាគមន៍យ៉ាងសំខាន់ព្រោះវាជាមធ្យោបាយធ្វើ
ដំណើរនិងដឹកជញ្ជូនទំនិញផ្សេងៗ ដោយចំណាយ
សោហ៊ុយអស់តិច ហើយផ្ទុកបានច្រើនទៀតផង។ ហេតុ
ដូច្នេះហើយទើបគេសង្កេតឃើញទីក្រុងភាគច្រើនមានទី
តាំងនៅតាមមាត់ទន្លេនិងឆ្នេរសមុទ្រ ព្រោះវាមានភាព
ងាយស្រួលដល់ការធ្វើពាណិជ្ជកម្មពីតំបន់មួយទៅតំបន់
មួយនិងពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយទៀត។
-ទេសចរណ៍៖ទឹកស្ទឹង ទន្លេ បឹង ជ្រោះ និងតំបន់ឆ្នេរ
សមុទ្រ ជាតំបន់ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍។ នៅលើ
ពិភពលោកគេឃើញតំបន់ទេសចរណ៍មួយចំនួនធំមាន
នៅតំបន់បឹងនិងឆ្នេរសមុទ្រ។ជាក់ស្តែងនៅប្រទេស
កម្ពុជាយើងមានកន្លែងទេសចរណ៍ជាច្រើនដូចជា បឹង
ទន្លេសាប បឹងយក្សឡោម ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា ជ្រោះភ្នំ
គូលេន និងតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រក្នុងខេត្តព្រះសីហនុខេត្តកែប
និងខេត្តកោះកុង។

ទឹកប្រៃស្ថិតនៅនៅក្នុងសមុទ្រនិងមហាសមុទ្រនិងមានបរិមាណរហូតដល់៩៧% ចំណែកទឹកសាបវិញមានតែ៣%
ប៉ុណ្ណោះ ហើយក្នុង៣%នេះទៀតសោត គឺមានប្រហែល៣/៤ ជាផ្ទាំងទឹកកកស្ថិតនៅតំបន់ប៉ូលទាំងពីរ។

ចែកជាបីដំណាក់កាលគឺ៖
-រំហួតគឺ ជាដំណើរនៃទឹកដែលទទួលរងថាមពលកម្តៅ
ព្រះអាទិត្យ ហើយប្រែក្លាយទៅជាចំហាយទឹកនិងឧស្ម័ន។
-កំណកគឺ ជាលំនាំខ្យល់ក្តៅក្បែរផ្ទៃដី ស្ទុះឡើងលើនាំយក
ចំហាយទឹកទៅដល់រយៈកម្ពស់ខ្ពស់ដែលមានសីតុណ្ហភាព
ទាបធ្វើឲ្យចំហាយទឹកប្តូរទៅជាតំណក់ទឹក ហើយបង្កើតបាន
ជាពពក។
-កំណកអាកាសគឺ ជាតំណក់ទឹកដែលបង្កើតជាពពកប្រមូល
ផ្តុំគ្នាកាន់តែច្រើនធ្វើឲ្យមាឌរបស់វាកាន់តែរីកធំហើយធ្ងន់ក៏
ធ្លាក់ត្រឡប់មកផែនដីវិញក្នុងទម្រង់ភ្លៀង ភ្លៀងព្រិល ព្រិល
…។