បាតុភូតសូរ្យគ្រាស កើតឡើងនៅពេលដែលព្រះចន្ទស្ថិតនៅចន្លោះភពផែនដី និងព្រះអាទិត្យ ហើយស្រមោលនៃព្រះចន្ទចោលមកលើផ្នែកណាមួយនៃភពផែនដី។

បានជាយើងមិនអាចមើលឃើញបាតុភូតសូរ្យគ្រាស និងចន្ទគ្រាសបានជារៀងរាល់ខែពីព្រោះ គន្លងរបស់ព្រះចន្ទជុំវិញភពផែនដីទ្រេតប្រហែល ៥ដឹក្រេ ពីគន្លងបង្កើតដោយផែនដីជុំវិញព្រះអាទិត្យ។ ការទ្រេតនេះគឺល្មមគ្រប់គ្រាន់ឲ្យទីតាំងព្រះចន្ទចេញពីស្រមោលរបស់ផែនដីនៅពេលខែពេញវង់ និងភពផែនដីចេញពីស្រមោលរបស់ព្រះចន្ទនៅពេលខែដាច់។

គំរូប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យនៅចំកណ្ដាល គឺជាគំរូមួយដែលអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ដយល់ឃើញថា ភពផែនដី និងភពដ៏ទៃធ្វើដំណើរជុំវិញព្រះអាទិត្យ។

គំរូរបស់លោកតូលេមីមិនត្រឹមត្រួវ។ ត្រូវបានគេទទូលស្គាល់រហូតដល់ទសវត្សឆ្នាំ ១៥០០។

តេឡេទស្សន៏ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ដជនជាតិហូឡង់ មានឈ្មោះថា ជូហាន ឡីព័រស៊ី។ ហើយត្រូវបានប្រើប្រាស់ដំបូងដោយតារាវិទូឈ្មោះ កាលីឡេអូ កាលីឡេ ជនជាតិអ៊ីតាលី។