បានជាពាណិជ្ជកម្មជាតិជប៉ុនទទួលបានជោគជ័យព្រោះពីផលិតផលជប៉ុន ប្រកបដោយគុណភាព និងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ហើយមានការទទួលបានការទាក់ទាញខ្លាំង។

យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចរបស់ជប៉ុន មានបីចំណុច ៖
• ចំណុចទី 1 : គេបានបំបែករចនាសម្ព័ន្ធផលិតកម្មដោយផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ថ្មីទៅលើ PME ដែលអាចផ្សុំាខ្លួន និងប្តូរសកម្មភាពបានឆាប់រហ័ស ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ គេក៏ពង្រីកផ្នែកសេវាផលដែរ ។
• ចំណុចទី 2 : គេធ្វើអន្តរជាតូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំទូលាយបំផុតមួយ តាមរយៈការបង្កើនវិនិយោគនៅក្រៅប្រទេសពិសេសលើផ្នែករថយន្ត យន្តូបករណ៍ ឧបករណ៍អគ្គិសនី និងឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិច ។
• ចំណុចទី 3 : គេបោះបង់ផ្នែកដៃឡទទួលបានការបញ្ជាទិញតិចឬផ្នែក ដែលប្រើប្រាស់ថាមពលខ្លាំង ផ្នែកដែលផ្តល់តម្លៃបន្ថែមទាប ហើយដែលប្រទេសដទៃទៀតអាចផលិតបានដោយតម្លៃទាប ។ ផ្ទុយទៅវិញគេអភិវឌ្ឍផ្នែក-ឧស្សាហកម្មបញ្ញា ដែលទាមទារក្រុមពលករជំនាញ ការស្រាវជ្រាវខ្លាំងក្លា (ស្រាវជ្រាវអភិវឌ្ឍន៍) ផ្នែកអេឡិចត្រូនិចមនុស្សយន្ត…។

ចំណុចខ្លាំងនៃឧស្សាហកម្មជប៉ុនចន្លោះឆ្នាំ1950-1973 មានដូចជា ៖
• ឧស្សាហកម្មជប៉ុនមានការរីកចម្រើន ដោយមានឧស្សាហកម្មដែកថែប និងសំណង់នាវា ។
• កំណើនឧស្សាហកម្មបានរីកសាយទៅលើផ្នែកគ្រឿងបរិក្ខារ និង
• គ្រឿងឧបភោគ បរិភោគ មានរថយន្ត ដែកថែប គីមីប្រេងកាត
• គ្រឿងអេឡិចត្រូនិច ។

ទ្វីបនិយមសេដ្ឋកិច្ច គឺជាសហវិជ្ជមានរវាងសហគ្រាសធំៗ និងសហគ្រាសតូច និងមធ្យម PME នានា ។
សូកូសូសា (Sogo Shosha) គឺជាហាងជំនួញបញ្ចូលគ្នា ពោលគឺជាសហគ្រាសពហុសេវា ។