នៅស.វទី១៩ បណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបានលេចចេញនូវទស្សនៈនយោបាយសង្គមក្នុងទិសដៅ៣យ៉ាងគឺ៖
• សេរីនិយម
• អភិរក្សនិយម
• សង្គមនិយម

ការរស់នៅរបស់ពួកកម្មករមានលក្ខណៈដូចជា៖
• ពួកគេប្រមូលផ្តុំគ្នាទាំងគ្រួសាររស់នៅក្នុងរូងក្រោមដី
• ក្នុងជង្រុក មានលំនៅស្ថានជាប់ៗគ្នា ឬប្រមូលផ្តុំនៅជុំវិញអណ្តូងរ៉ែ និងរោងចក្រនានា
• កន្លែងរស់នៅតូចចង្អៀត សើម គ្មានកំដៅ និងគ្មានផាសុខភាព
• សម្លៀកបំពាក់មិនគ្រប់គ្រាន់ និងគ្មានអនាម័យបង្កឱ្យកើតជំងឺរបេង រោគក្រិះ និងការស្លាប់នៃទារក។
• ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងឡាយ អំពើពេស្យាចារ និងការបំបរ បង់កូនក្មេងកើនឡើង។

លក្ខខ័ណ្ឌការងារឃោរឃៅចំពោះកម្មករមាន៖
• ពួកថៅកែបង្កើនម៉ោងធ្វើការ
• កាត់បន្ថយប្រាក់ខែ
• ធ្វើការពី ១២ទៅ១៥ម៉ោងក្នុង១ថ្ងៃ ៦ថ្ងៃក្នុងមួយ សប្តាហ៍
• ក្នុងរោងចក្រគ្មានអនាម័យ គ្មានសន្តិសុខ
• ពួកគេធ្វើការគ្មានពេលឈប់សម្រាក
• វិន័យតឹងរ៉ឹង បង្ខំឱ្យគោរពបទបញ្ជា
• ដាក់ទណ្ឌកម្ម ការផាកពិន័យ និងបណ្តេញចោល។
• គ្មានការឧបត្ថម្ភ និងគ្មានការធានារ៉ាប់រងពីសង្គមពេលគ្រោះថ្នាក់ ជំងឺ ពេលចាស់ជារា។

កំណើនទីក្រុងជាសញ្ញាមួយនៃសង្គមឧស្សាហកម្ម ដែលបណ្តាលមកពីកត្តាដូចជា៖
• មធ្យោយកសិកម្ម
• ប្រើបច្ចេកវិទ្យាទំនើប
• ទីក្រុងតូចៗត្រូវបាត់បង់
• ការរីកចម្រើននៃប្រព័ន្ធផ្លូវដែក នឹងការដឹកជញ្ជូន។

ការរីកចម្រើនផ្នែកកសិកម្ម និងគ្រឿងយន្តបានផ្តល់ ផលលំបាកដល់ប្រជាជនដូចជា៖
• គ្មានប្រាក់សម្រាប់ទិញម៉ាស៊ីន
• គ្មានប្រាក់សម្រាប់ទិញជី
• ត្រូវជួលដីពួកម្ចាស់ដី បណ្តាលឱ្យជីវភាពពួកគេជួបការលំបាក ដូចនេះកសិករត្រូវចំណាកស្រុកទៅកាន់ទ្វីបអាមេរិក។